Στο εσωτερικό του όμως έχει εντόσθια. Ζει στις ακτές της Χιλής και του Περού στον Ειρηνικό Ωκεανό, είναι ακίνητο, τρέφεται ρουφώντας νερό και φιλτράροντας τους μικροοργανισμούς και το αίμα του περιέχει το σπάνιο μέταλλο βανάδιο.
Γεννιέται αρσενικό, γίνεται ερμαφρόδιτο στην εφηβεία και αναπαράγεται εκτοξεύοντας σπέρμα και αυγά στο νερό «ελπίζοντας» ότι κάπου θα συναντηθούν.
Οι ντόπιοι το τρώνε ωμό ή βραστό και περιγράφουν τη γεύση του ως πικρή και αλκαλική με άρωμα ιωδίου, που πιθανότατα οφείλεται στο βανάδιο, στοιχείο που βρίσκεται στο αργό πετρέλαιο και την ασφαλτούχο άμμο (tar sands) και που εντοπίζεται στο παράξενο πλάσμα σε συγκεντρώσεις δέκα φορές υψηλότερες από τον περιβάλλοντα χώρο.
Τα P. chilensis συναντώνται είτε σε ομάδες, πυκνές ή αραιές, είτε μόνα τους. Σε αυτή την περίπτωση αναπαράγονται μόνα τους με το έμβρυο να προσκολλάται πάνω σε βράχια για να αναπτυχθεί.
ΠΗΓΗ: 24h.gr
